
covenanter



covenanter noun. ['kʌv(ǝ)nǝntǝ, in sense 2 also kʌvǝ'nantǝ] In sense 2 also Covenanter.
covenant :شرط، عقد منجز، منشور عقد بستن، تعهد کردن، عبارت است از عقدی که بر مبنای قرارداد کتبی مهر و امضا شده، که بین طرفین مبادله می گردد، عهد، پیمان بستن، میثاق بستن، حقوقی: واقع شود