coffin ●●●●○
ESL CEFR | B1
cof‧fin /ˈkɒfən, ˈkɒfɪn $ ˈkɒː-, ˈkɑː-/ noun [countable]
تابوت، عمران: جعبه ایست که برای عملیات تنبوشه گذاری در ماسه سیال به کار می رود
cof‧fin /ˈkɒfən, ˈkɒfɪn $ ˈkɒː-, ˈkɑː-/
noun [countable][
Date: 1300-1400;
Language: Old French;
Origin: cophin, from Latin cophinus 'basket', from Greek kophinos]
a long box in which a dead person is buried or burnt
Synonym : casket American English ⇒
a nail in sb’s/sth’s coffin at
nail1(3)
[TahlilGaran] Dictionary of Contemporary English ▲